ΟΙ ΜΥΡΟΦΟΡΕΣ..

Οι Μυροφόρες του Ευαγγελιου .

Ιδιαιτερη περιπτωση.Τί θαρρος.

Τί ένταση Τί κουράγιο γυναίκες , χωρίς να υπολογίσουν τα άγρια θηρια τους ¨δαιμονισμένους¨εβραίους πήγαν στον Τάφο του Χριστού.

Εμείς οι άνδρες, συνηθως, απο μικροί, μεγαλώνουμε με την λογική, 

κι όχι το συναίσθημα.

Στη μέση ελληνική οικογένεια, το αγόρι είναι το κέντρο οπότε λειτουργεί με την λογική, που τον βοηθά να κυριαρχήσει παντού, στο σπίτι, στο σχολείο, στις δραστηριοτητες. 

Παντού, δουλεύει με την λογική και όχι με το συναίσθημα κι ετσι φτάνει κάποια στιγμή, σε μια μέση ηλικία, και είναι , ας πούμε, υποανάπτυκτος συναισθηματικά.

Εχει σωστή λογική, αλλά λόγω υστερησης συναισθηματικής, μόλις βρεθεί, κάποια γυναικα δυνατή, τον κάνει υποχείριό της.

Βλέπεις, όταν είναι χάλια το συναίσθημα, φέρεσαι σαν μικρό παιδάκι, και παρασύρεσαι απο δώ και κεί.

Ενώ η γυναίκα απο μικρή έχει δουλεψει το συναίσθημα και λιγότερο τη λογική.

Εκλαψε, πόνεσε,έφαγε ξύλο χυλοπίτες, και καθώς περνούσαν τα χρόνια, και αποκτούσε και κοινωνική πείρα ήρθε κι ολοκληρώθηκε και η λογική.

Κι έτσι στη μέση ηλικία των 40...50 ετών, αν δεις ένα ζευγάρι, χωρίς κόπο και πολλη σκέψη διαπιστώνεις πόσο πιό ώριμη είναι η γυναίκα απ τον άνδρα, γιατί όπως είπαμε , όλα αυτα τα χρόνια, ο άνδρας ανέπτυσσε την λογική, ενώ το συναισθημά του,παρέμενε σε εμβρυϊκή κατάσταση.

Η γυναίκα τώρα, λόγω της πίεσης, ισορρόπησε με το συναίσθημα, ήρθε κι η ολοκλήρωση της λογικής, για να καταλήξει σε μια απόλυτα ισορροπημένη, ώριμη, προσωπικότητα, που μπορεί να προσφέρει πολλά Και Να που φτάσαμε στις Μυροφόρες, οι οποίες δεν κλειδώθηκαν , σαν τους Μαθητέςνα κλαίνε τη μοίρα τους, αλλά αψήφισαν τα πάντα αγόρασαν αρώματα απ την προηγουμένη 

και Λίαν Πρωϊ Έρχονται Επι Τω Μνημείω.¨Ανατείλαντος Του Ηλίου¨

δηλαδή του 

Ηλίου της Δικαιοσύνης

του Χριστού.

Να το ξαναπάμε λίγο.

Οι Μυροφόρες ξεκινάνε να πάνε πού;

Εδώ ο όχλος έβραζε πριν λίγο κραύγαζαν Αρον αρον σταύρωσον Αυτόν.

Απ την άλλη ήξεραν πόσο φοβερή ήταν η Ρωμαϊκή εξουσία.

Ολα ενατίον τους.Υπήρχε Νόμος που δεν μπορούσες να τον παραβείς , εκείνες τις μέρες.

Το Ρωμαϊκό δίκαιο έλεγε:

Dura Lex sed Lex.

Σκληρός ο νόμος όμως Νόμος, που κανείς δεν τον παραβαίνει.

Ξεκινάν οι Μυροφόρες για τον Τάφο, που ήταν έξω απτην πόλη.

Ηταν κι ο βαρύς λίθος μπροστά στον Τάφο και δεν σκέφτονται τίποτα απ όλα αυτά εκ των προτερων, γιατί αν έβαζαν κάτω τη λογική τους δεν θα πήγαιναν και προχωράνε στο σκοτάδι και πλησιάζουν στον Τάφο.και τότε μόνο σκέφτονται ποιος θα κυλίσει τον λίθο ¨εκ της Θύρας του μνημείου.¨

Τί ηταν εκείνο που τις έκανε να αποτολμήσουν το ακατόρθωτο το αδύνατο το ασύληπτο αν όχι η αγάπη που απ τη φύση της είναι έκσταση, κι η έκσταση δεν είναι τίποτα άλλο παρα η υπέρβαση του ΕΓΩ Υπέρβαση του ατομισμού.

Εξοδος απ τον εαυτό μας.

Γι αυτό κι οι Πατερες της Εκκλησιας μας μιλάνε για αγάπη προς τον Θεό, που είναι μια Μέθη, όχι σαν τις άλλες Αλλά Νηφάλιος Μεθη.

Δεν χάνεις τη λογική σου μεθώντας απ αυτήν.Είναι έκσταση.

Για θυμήσου τί μας έλεγε η Αλεξ για τον Χάϊντέκερ και την ανθρώπινη υπόσταση που βασικό στοιχειο της είναι 

Το Υπάρχειν Και Το Συνυπάρχειν..

Νοιώθουμε οτι υπάρχουμε, και οτι υπάρχει και κάποιος άλλος δίπλα μας κι έτσι δεν είμαστε μόνοι και φυσικά η έκσταση, που επίσης είναι στοιχείο της ύπαρξής μας, απλά γιατί δεν γεννηθήκανε για να μισούμε αλλά για να αγαπούμε 

Και οι Μυροφόρες γυναίκες,όντας μέσα σ αυτή την έκσταση..που δεν υπηρχε λογική αλλά καρδιά, κι αυτό γιατί αγάπησαν πολύ τον Χριστο,

Αξιώθηκαν Να Γίνουν Ευαγγελίστριες Και Απόστολοι Των Αποστόλων.

Ποιές; Οι απλές, ταπεινές, ανάξιες λογου, ανύπαρκτες για την κοινωνία της εποχης τους γυναίκες.

Ενώ οι ¨Απόστολοι¨ παρέμεναν κλεισμένοι, για να μετατραπούνσε ¨ανήμερα λιοντάρια¨, μετά όμως την Πεντηκοστή και την έλευση του Αγίου Πνευματος.

Να λοιπόν που η Μαγδαληνη ήταν μπροστά στον Χριστό, ο οποίος της Λεει..

¨Μη μου άπτου..¨

γιατί τον πλησίασε με έντονο συναίσθημα, λεγοντας: 

     

Ο Κύριος μου και Θεός μου.Διορθώνει την Μαγδαληνη στο συναίσθημα.

Διορθώνει τη λογική εμφανιζόμενος στους Μαθητάς του, περνώντας μέσα απ τους τοίχους  πράγμα που συμβολιζει τις συνθήκες της ζωής.

Κατέρχεται στον Αδη και εμψυχώνει όλους τους δικαίους που βρίσκονται σ αυτόν.

Ετσι ακριβώς κατέρχεται στον Αδη της καρδιάς μας της ζωής μας του καθένα απ εμάς που τον ζητάμε, γιατί ο καθένας μας έχει έναν άδη μέσα του μια κόλαση που τον παιδεύει ποικιλοτρόπως αρκεί βέβαια να αναζητήσουμε τη βοήθειά του.

Σήμερα οι γυναίκες δεν ξέρουν ν αγαπούν δεν νοιώθουν 

την έκσταση των Μυροφόρων.

Σήμερα απλά ζούν επιβιώνουν.

Χαιρετε.