Κυριακή του Τυφλού .
Ενός εκ γενετής τυφλού , χωρίς
μάτια,μια και οι οφθαλμικές κόγχες
του ηταν άδειες.
Ο Χριστός
του δώρισε ¨καινούρια¨ μάτια
φτιαγμένα απο ¨πηλό¨,σαν μια
δεύτερη ¨ανασύσταση¨ της
φύσης,όπως εκείνη του Λαζάρου,
λίγο αργότερα.
Σήμερα ξέρουμε πλέον ,πως δεν
¨βλέπουμε¨ με τα μάτια και δεν
ακούμε με τα αυτιά αλλά με την
ψυχή,και κυρίως με την καρδια.
Υπάρχουν κλειστά μάτια ,που όμως
νοιώθουν πολλά,ενώ αντίθετα
υπάρχουν ανοιχτά μάτια που δεν
βλέπουν τα θαύματα της ζωής.
Ο τυφλός του Ευαγγελίου , μπορεί
να βλέπει την πραγματική όψη
των πραγμάτων.
Αντίθετα οι ¨υγιείς¨φαρισαίοι,
στερούνται αυτής της οράσεως, και
αδυνατούν να δουν την
πραγματικότητα κινούμενοι μέσα στο
πνευματικό σκοτάδι.
Με τη στάση τους αποδεικνύουν
ότι το μίσος είναι το
χειρότερο σκοτάδι που μπορεί να
βρεθεί η ανθρώπινη ψυχή και να
χαθεί για πάντα.
Υπάρχει μια φυσική τάση σε όλους
τους ανθρώπους να κατακτήσουν
όσο μπορούνε περισσότερο
τη ζωή και να φτάσουνε ως το βάθος
και την ουσία της.
Κάπου στο δρόμο πέφτουν σε
παγίδες και οι περισσότεροι χάνονται.
Η σημερινή περικοπή έρχεται να
υπογραμμίσει μια κατάσταση που
ταλάνιζε τον σύγχρονο έλληνα.
Είναι αυτή της υπερβολικής
πλησμονής αγαθών.
Εδώ και τριάντα χρόνια, ζούσαμε
βουτηγμένοι στην τρυφηλη ζωή, απ
την οποία είχε χαθεί η αίσθηση
της πείνας..
Πριν τριάντα χρόνια, ο Γιάννης
Τσαρούχης έλεγε οτι έχουμε χάσει
εμείς οι έλληνες ένα βασικό κίνητρο
ζωής Την Πείνα.
Λεει ο Τσαρουχης.
Ο Έλληνας έχασε ένα μεγάλο
κίνητρο που είχε στη ζωή του.
Την πείνα.
Τώρα τρώει και όλοι έχουν
κοιλιά και στομάχι.
Λοιπόν δεν μπορεί να έχουν τη
δραστηριότητα που είχανε ως
πεινασμένοι.
Ό,τι μεγάλο έκανε η Ελλάς
-είτε από φιλοσόφους είτε από
απλούς ανθρώπους-
Το Έκανε Από Την Πείνα.
Ο Έλληνας φαγωμένος γίνεται ένα
αποκτηνωμένο ζώο.
Η πείνα πρέπει να γίνει σήμερα
δίαιτα.
Στην Ελλάδα
ζούμε πολυτελέστερα απ' όσο μας
επιτρέπουν τα μέσα μας, πέρα από
τις οικονομικές μας δυνατότητες και
τις... ψυχικές μας ικανότητες.
Αυτό ήδη μας δημιουργεί
προβλήματα και θα μας προξενήσει
μεγάλο κακό.
Ποτέ δεν υπήρξε μια εποχή
που οι άνθρωποι ήταν τόσο
δύσθυμοι και μελαγχολικοί.
Άλλωστε, αυτό εξηγεί από μία
άποψη την τρομερή και μέχρις
αηδίας οργάνωση της ευθυμίας.
Καμιά εποχή δεν είχε οργανώσει
τόσο πολύ την ευθυμία όσο
η δική μας.
Σε καμιά εποχή δεν έπαιζε πρωί-
πρωί στα σπίτια το ραδιόφωνο
εύθυμες μουσικές, για να ξυπνήσουν
οι άνθρωποι μελαγχολικοί
καισχεδόν έτοιμοι να αυτοκτονήσουν.
Στην Ελλάδα όλα γίνονται όπως
θέλουν οι μέτριοι.
Η μετριότητα
κατάντησε να είναι κάτι το
απαραίτητο
Η μετριότητα και η
καπατσοσύνη.
Χαιρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου