ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ...ΙΑΤΡΟΙ...

Ενας παληάνθρωπος γίνεται Αγιος.

Το βίωμα της Θεολογίας είναι η Νοερά Προσευχή και η Θέωση,οχι η ηθική.

Η άσκηση είναι θεραπευτική.

Η ηθική δεν βοηθά σε τίποτα,Χώρια Που Οδηγεί Σε Κόλαση.

Σήμερα βλέπουμε οτι έχει χαθεί 

η  ασκητική ζωή όλοι αναζητούν 

την ευδαιμονία.   

              

Άνθρωποι με καλή πρόθεση,αντι να 

πηγαίνουν στα Μοναστήρια,πηγαίνουν στις Οργανώσεις.

Οταν υπάρχει λάθος Θεολογία,τότε ο Χριστιανισμός γίνεται Δράσις,

το είπαμε απ την αρχή.

Αυτή η διδασκαλία περί ευδαιμονίας είναι πνευματικός καπιταλισμός,γιατί επιδιώκεται κέρδος,ικανοποιήση επιθυμιών,είτε εδώ και τώρα,είτε στη μέλλουσα ζωή.

Ο Αυγουστίνος κι ο Αριστοτέλης, αποτελουν 

τα θεμέλια αυτού του πνευματικού 

καπιταλισμού.

Και για να μην ξεχνιόμαστε.

Τα Δόγματα δεν είναι μια μόνιμη 

κατάσταση.

Eίναι φάρμακα που όμως καταργούνται οταν θεραπευθή ο άνθρωπος.

Κανείς δεν αντιλέγει στο γεγονός 

οτι ο Θεός είναι μυστήριο.

Αλλο το δόγμα άλλο το μυστήριο.

Αλλο τί διατυπώνει ένας Θεόπτης Αγιος.

Άλλο Η Εμπειρία Της Πραγματικότητος Που Έχει.

Ετσι μιλάμε για το Δόγμα περί του Μυστηρίου της Αγίας Τριαδος,κι όχι για το Μυστήριο της Αγίας Τριάδος.

Δόγμα της Αγίας Τριάδος είναι.

Οι Θεοφάνειες.

Δεν είναι ούτε οι τρείς υποστάσεις,ούτε 

η μία ουσία,ουτε το ομοούσιο.

Ολα αυτά είναι νοηματικά κριτήρια κατα των αιρέσεων κατα των αιρετικών.

Το δόγμα και η Θεολογία είναι φάρμακα.

Οταν είμαστε υγιείς δεν παίρνουμε 

φάρμακα,μόνον οταν είμαστε άρρωστοι.

Κι είμαστε άρρωστοι διότι δεν έχουμε  αγάπη,κι αυτό που νομίζουμε οτι έχουμε, 

δεν είναι αγάπη είναι κατι σαν αγάπη.

Είναι κάτι σαν τα τεχνητά γλυκαντικά,είναι γλυκα,είναι σαν την ζάχαρη,δεν είναι ζάχαρη.

Μην ξεχναμε οτι ο Θεός δεν ανακαλύπτεται

 απο καποιον έξυπνο ή έστω επιμονο 

και ακούραστο νού.

Ο Θεός αποκαλύπτεται στους ταπεινούς

Η Πατερική Παράδοση είναι Εμπειρική,

Ετσι για να θεολογήσει κανείς πρέπει να έχει εμπειρία,οχι απλά δυνατή σκέψη.

Θα περάσει απ την καθαρση στον φωτισμό 

 και τότε είναι θεολόγος.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας έχουν 

σαν βάση την εμπειρία κι οχι την 

φιλοσοφία.

Είπαμε χωρίς εμπειρία δεν μπορεί κανείς να γίνει χειρουργός,γίνεται χειρούργος, 

(όπως λέμε κακούργος) 

Η Πραγματική θεολογία, η θεραπευτική

αυτή που δίνει στη κοινωνία υγιείς, 

σωστούς ανθρώπους είναι η εμπειρική  .

Ολα τα αλλα είναι απλά όμορφα λόγια.

Χαίρετε.

 

Πηγη: ¨Εμπειρικη Δογματικη¨ Μητροπολιτου Ναυπακτου.