Τα ¨γεράματα¨ θεωρούνται βάσανο,ο κόσμος μοιάζει να αδιαφορεί για τους ηλικιωμενους..
κανείς δεν θυμάται ότι υπάρχω,
έλεγε 85χρονη,και οι ίδιοι ,πιστεύεται ότι αδιαφορούν για τον κόσμο, βυθισμένοι στη μοναξιά τους.Το γήρας περιγράφεται ως φάση εκφυλισμού, ως η κατιούσα στην καμπύλη της ζωής, οι ηλικιωμένοι ως ενσάρκωση της κόπωσης, μη ικανοί για ουτοπίες όλο και σπανιότερα αποζητείται η πείρα τους.
Ο χρόνος στον οποίο ζει ο ηλικιωμένος θεωρείται ότι είναι το παρελθόν.
Ο χρόνος του μέλλοντος είναι πολύ λίγος, το αύριο δεν τους ανήκει, είναι η περιρρέουσα αντίληψη.
Αν όμως κουβεντιάσει κανείς με έναν ηλικιωμένο θα ανακαλύψει πως κάθε άλλο παρά νιώθει ότι πλησιάζει στο τέλος της διαδρομής, αντίθετα συνήθως κατατρύχεται από το συναίσθημα ότι δεν πρόλαβε να κάνει πολλά,δεν κατάφερε να «κλείσει» υποθέσεις, ότι θα μπορούσε να επιχειρήσει ακόμη αρκετά μόνο η φυσική αδυναμία είναι εκείνη που σταδιακά τον πείθει να παραιτηθεί από τη σκέψη της ολοκλήρωσης.
Οι ιδέες του παραμένουν άφθαρτες,η απλή σοφία του μια ώθηση που αφυπνίζει.
Χωρίς ηλικιωμένους, δηλαδή χωρίς το χθες, που είναι η βάση του αύριο, δεν υφίσταται ο κύκλος της ζωής, άρα η δυναμική της νέας αρχής.
Μια προγραμματισμένη βόλτα, σ ένα απ τα μεγάλα νοσοκομεία, θα είναι σοκ, γι αυτόν που βιώνει το δώρο της, έστω και σχετικής, υγείας.Δεν θα πιστεύει στα μάτια του.
Ανθρώπινο δυναμικό, απο νέους, παιδιά, μεχρι ηλικιωμένους στο τελευταιο στάδιο της ψυχικής εξαθλίωσης, να περιμένουν με υπομονή κάποιο λόγο παρηγοριάς, απ όπου μπορεί να τους έλθει
Οχι δεν φταίει το άθλιο σύστημα υγείας, που αν το δεί κανείς με τη σωστή προοπτική δεν είναι και τόσο για πέταμα.Κι αυτό γιατί Υπάρχουν γιατροί και νοσηλευτές που προσφέρουν τη ζωή τους, όπως και κάθε είδους βοήθεια, όμως δεν ακούγονται, μια κι οι άρρωστοι έχουν μάθει το δικό τους τρόπο, μη δεχόμενοι υποδείξεις.
Ημουν αυτήκοος μάρτυς στις ξεκάθαρες υποδείξεις του Ζάχου σ ένα 68χρονο υπέρβαρο με διαβήτη και Χ.Α.Π.που αφού του μιλησε για αρκετή ώρα γύρω απ την κατάστασή του, δίνοντας του και πλήρεις οδηγίες, μαζί με ένα διαιτολόγιο, κατέληξε πως με κλάσμα εξώθησης 23, αν δεν χάσει, με τη δίαιτα και προσπάθεια απο μέρους του 10 κιλά μεσα σε τρεις μήνες, θάχει οξύτατο πρόβλημα..
Η απάντηση που πήρε ήταν:
Προτιμώ να πεθάνω χορτάτος.
Ομως απ την άλλη μεριά υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι ιδίως μεγάλης ηλικίας, που συχνά παρουσιάζουν μία δεύτερη νεότητα και δραστηριοποίηση σε πολλούς τομείς ενδιαφερόντων Δεν είναι μόνο η οικογένεια Η Ελένη μου
Ο Παναγιώτης μου.Δεν είναι ¨μου¨ δικός μου.
Είναι δικός Του δική Του Δώρο Του.Δεν Είμαστε Μόνο Γονείς,όσοι είμαστε,αλλά είμαστε και άνθρωποι και ή ύπαρξη μόνο υποχρεώσεων είναι αναπόφευκτο να οδηγήσει σε μία ψυχική κούραση και αίσθηση πρόωρου γήρατος.
Ο απολογισμός μιας ζωής η οποία αφιερώθηκε αποκλειστικά στη φροντίδα των άλλων φέρνει συνήθως θλίψη.Γιορτές και επέτειοι μπορούν να μας βοηθήσουν σε μία συμβολική αφετηρία για αλλαγές στη ζωή μας.
Αν νιώθουμε αδύναμοι, λέγοντας σιγά μην αλλάξει κάτι, αυτό είναι ένα σημάδι μελαγχολίας, την οποία πρέπει να παραδεχτούμε στον εαυτό μας έγκαιρα.
Σε κάποιες περιπτώσεις πάντως, αυτή η έλλειψη ικανοποίησης από τη ζωή μπορεί να οδηγήσει σε..κουτές χειρουργικές επεμβάσεις οι οποίες προσπαθούν να σταματήσουν τον χρόνο, δεν μπορούν όμως να ανανεώσουν τον εσωτερικό μας εαυτό, ούτε να αλλάξουν τις καταστάσεις που πραγματικά μας κάνουν να νιώθουμε κουρασμένοι και γερασμένοι στη ζωή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου