Posted on Μαρτίου 7, 2016 by kosmaser
Κλαιει η Θεοδωρα, γιατι η μονακριβη της κορη,της ανεκοινωσε ότι θα φυγει στην αμερικη για μεταπτυχιακα στο Harvard.
Η αληθεια είναι ότι δεν ηταν ευκολο πραμα να την αποκτησει.
Εκλαψε και πονεσε πολύ κι όταν ηρθε στο κοσμο, εγινε η ευτυχεστερη γυναικα μαζι με τον αγαπημενο της.
Εικοσι υπεροχα χρονια, που κυλησαν όπως το γαργαρο νερο.Και να τωρα που εκεινη φευγει.
Μες τη καρδια της η Θεοδωρα, ξερει οτι θα είναι για παντα. Κι αναρωτιεται γιατί.
Ομως τα παιδια Θεοδωρα μου , ερχονται σαν δωρα του Δημιουργου, μηπως μπορεσουμε και εξοικιωθουμε με το¨ελιξηριο της Αθανασιας¨ που είναι η αγαπη.
Ετσι¨φοιταμε διπλα στο δωρο¨ για μερικα χρονια, κι εκπαιδευομαστε στη αγαπη.
Οσο πιο γρηγορα μαθουμε, τοσο το καλυτερο για μας.
Αφου το¨δωρο¨καποια στιγμη θα φυγει θα πεταξει κι εμεις θα μεινουμε με τον πιο πολυτιμο θησαυρο
Την εμπειρια της αγαπης.
Χαιρετε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου