ΕΜΕΙΣ..Ο ¨ΑΔΑΜ¨

Λένε τον Αδάμ πρωτόπλαστο.

Τι Σημαινει Πρωτοπλαστος;

Ο πρωτος,  μας γεννησε στη φθορα,

Ο Δευτερος ο  Χριστός

Μας Γεννησε Στην Αφθαρσια. 

Ουτε Ο Πρωτος, Ηταν Χρονικα

Πρωτος Ανθρωπος, Ουτε Ο Δευτερος Χρονικα 

ο Τελευταιος Και Οι Δυο Ειχαν ΠολλουςΑλλους 

Ανθρωπους ,Πριν Και Μετα Απο Αυτους.

Ο μακαριστός Αλέξανδρος Καλόμοιρος , 

γιατρός  στο επάγγελμα,το 1993, κυκλοφόρησε

ένα βιβλίο, όπου διατύπωσε απόψεις του  για 

την εξαήμερο δημιουργία , όπως περιγράφονταν 

στο βιβλίο της Γενέσεως..

Απ αυτό το  κείμενο έχουμε τις πληροφορίες  

που θα συζητήσουμε σήμερα.

Ετσι απλά, ενημερωτικά, καθησυχαστικά.

Παραδόξως για το θέμα δεν έχουμε άλλες πηγες. 

Αγνωστο γιατί, πολύ λίγοι ασχολήθηκαν. 

Ο πρώτος Αδάμ, παρακουσε, εξέπεσε και έγινε  

η αιτία της φθοράς και του θανάτου. 

 

Ο Αδαμ Δεν Ειναι Ο Βιολογικος, Ο Ιστορικος

Προπατωρ Της Ανθρωποτητας, 

Αλλά.. Ο Οντολογικός Πρωτόπλαστος,

Όχι Μόνο Της Ανθρωπότητας, 

Αλλά Ολόκληρης Της Κτίσης..

Είναι Η Ρίζα Του Σύμπαντος Όπως Το Βλέπουμε

Και Το Ξέρουμε Σήμερα. 

Ειναι Ο Διαλεγμενος, Ο Επίλεκτος 

Απο Το Θεο Ανθρωπος, 

Που Ανακεφαλαιωσε Στο Προσωπο Του 

Ολοκληρη Την Κτιση,Οπως Την Επλασε 

Ο Θεος Για Να Αντιμετωπισει Τις Συνεπειες

Της Επιθεσης Του διαβόλου. 

Της Κτισης, Που Ειναι Χωρισμενη 

Σε Αρσενικα Και Θηλυκα Οντα,

Που Φερει Επανω Της Τους Δερματινους

Χιτωνες, 

Την Βιολογικη Μας Φυση,την φθορά και 

τηνθνητότητα Την Ελξη Των Δυο Φυλων,

Την Αναγκη Της Υλικης Τροφης,

Του Πολλαπλασιασμου,

Της Αμυνας Και Του Θανατου.

Ο Αδαμ Ειναι Ο Αντιπροσωπος Της Κτισης,

Αυτος Που Εδειξε Την Κληση Της Κτισης 

Στην Αιωνια Ζωη Της Αφθαρσιας 

Στον Παραδεισο, 

Αλλά Και Την Πτώση Της Κτίσης 

Στη Ζωή Της Λύπης Και Του Στεναγμού, 

Τη Ζωή Του Ιδρώτα Και 

Της Αναμονής Του Θανάτου  (Γεν. γ΄ 16-19).

Ο Αδαμ Ειναι Αυτος Που Εδειξε Στο Φθαρτο

Τουτο Κοσμο Σε Ποια Δοξα Και Σε Ποια

Μακαριοτητα Ειναι Καλεσμενος Ο Ανθρωπος, 

Πώς Ειναι Ο Ανθρωπος Κοντα Στο Θεο, 

Αλλα Και Σε Ποια Καταντια Κατρακυλαει, 

Οταν Φυγει Μακρυα Του. 

Ο Αδαμ Εδειξε Ποσο Μεγαλος Ειναι 

Ο Ανθρωπος,Αλλά Και Πόσο Μικρός 

Και Τιποτένιος δυστυχισμενος ειναι μονος του 

Και Ποσο Μακαριος, Οταν Παραδεχθει 

Να Μεινει Κατω Απο Τη Θαλπωρη Της Αγαπης 

Του Πλαστη Του.

Ειναι Ο Αρχηγος Του Ανθρωπινου Γενους 

Στην Αμαρτια,Την Πτωση Και Την Ανυπακοη, 

Αλλα Και Ο Αρχηγος Του, Στην Επιστροφη 

Στον Πλαστη Του. 

Ειναι Ο Αρχηγος Στην Πτωση, Γιατι Ειναι  

Ο Πιο Αδικαιολόγητος Αμαρτωλος.

Είναι ο αρχηγός στην επιστροφή της μετανοίας, 

Γιατι Πρωτος Επεστρεψε  Απ' Ολους 

Τους Αμαρτωλους Της Γης.

Ειναι Ο Πιο Αδικαιολογητος Αμαρτωλος,

Γιατι Κανεις Δεν Απήλαυσε Σαν Κι Αυτον Τη Χαρη Του Θεου Και Τον Παραδεισο, 

Γιατι Κανεις Αλλος, Δεν Δεχθηκε Στο Προσωπο Του Αμεσα Το Εμφυσημα Του Αγιου Πνευματος,

Γιατι Κανεις Αλλος, Πριν Απ' Αυτον, 

Δεν Ειδε Το Χριστο Και Δε Μιλησε Μαζι Του  

Και Δεν Καθοδηγηθηκε Απο Τις Εντολες Του.

Είναι, όμως, Και Ο δάσκαλος Της Μετανοίας 

στην ανθρωπότητα ολόκληρη, 

Ο Αρχηγός Της Επιστροφής των ανθρώπων στον Κύριο και Θεό τους που τον εγκατέλειψαν

"ΚαιΏρυξανΕαυτοίςΛάκκουςΣυντετριμμένους".  

Ο Αδάμ Είναι Ο Πρώτος Άνθρωπος Που Γνώρισε Το Θεό Πρόσωπο Πρός Πρόσωπο,

το Πρωτο Μελος Της ΕκκλησιαςΤου Χριστου, 

Ο πρώτος Πατριάρχης του Λαού του Θεού, 

ο πρώτος του Λαού εκείνου στον οποίο ηταν 

"γνωστός ο Θεός".

Γι' αυτό και η ορθόδοξη εικονογραφία  στην εικόνα της Αναστάσεως  έχει το Χριστό να σηκώνει πρώτους απ' όλους  τους δικαίους 

τον Αδάμ και την Εύα.

Έχει Υπερτονισθει η Παρακοη Και η Πτωση 

Του Αδαμ Στην Αμαρτια Και Το Θανατο,

Αλλα Πολυ Λιγο Προσεχουμε .

Το Αλλο Μισο Της Ιστοριας,

Την Μετάνοια Και Την Επιστροφή Του.

Και όχι μόνο την προσωπική του μετάνοια και την προσωπική του επιστροφή, αλλά το γεγονός ότι υπήρξε η πρωτοπορία όλων των μετανοούντων της γής και ο Αρχηγος     

Ολων Των Επιστρεφοντων Στο Θεο.

Με τον Αδάμ και την Εύα αρχίζει η ιστορία

του ισραηλ,η ιστορία του λαού εκείνου που γνώριζε το Θεό, ανάμεσα σ' όλους τους λαούς του κόσμου που τον αγνοούσαν. 

Ο Αδάμ δεν είναι μόνον ο πρώτος που γνώρισε τον Χριστό, ο πρώτος στην ουσία πιστός Χριστιανός, είναι και ο πρώτος και απώτερος προπάτορας του Χριστού, η αρχή της κατά σάρκα και εν χρόνω γενεαλογίας Του.

Το Βιβλίο Της Γενέσεως χωρίζεται

Σε Δύο Ενότητες.

Η Πρωτη Ενοτητα,Το Πρωτο Κεφαλαιο Και 

Οι Τρεις Πρωτοι Στιχοι Του Δευτερου Κεφαλαιου,Αναφέρονται Στη Δημιουργία Του Κόσμου Και Της Ανθρωπότητας Ολόκληρης. 

Η Δευτερη Ενοτητα,Το Υπολοιπο Βιβλιο,Απο Τον Στιχο 4 Του Δευτερου Κεφαλαιου Μεχρι Το Τελος,Δεν Ειναι Αλλο Απο 

Την Ιστορια Των Ανθρωπων Εκεινων Στους Οποιους..Αποκαλυφθηκε Ο Θεος,

Οι Οποιοι Γνωριζαν Το Θεο Και Αμαρταναν 

Και Μετανοουσαν Ενωπιον Του

. 

Ειναι Η Ιστορια Του Αδαμ Και 

Των Απογονων Του.

Το Πρωτο Κεφαλαιο, Η Πρωτη Ενοτης, 

Δεν Αναφερει Για Τον Αδαμ Και Την Ευα, 

Δεν Αναφερει Τιποτε Για Τον Παραδεισο, 

Δεν Αναφερει Τιποτε Για Το Εμφυσημα,

 

Αναφερει, Ομως, Και  Τονιζει Εντονα, Ότι:

 

Ο Ανθρωπος Δημιουργηθηκε 

Κατ' Εικονα Της Αγιας Τριαδος:

 ¨Και είπεν ο Θεός:

Ποιήσωμεν Άνθρωπον Κατ' Εικόνα 

Ημετέραν Και Καθ' Ομοίωσιν ¨

Και Αρχέτωσαν Των Ιχθύων Της Θαλάσσης  

Ειναι Χαρακτηριστικη 

Η Εναλλαγη Ενικου, Και Πληθυντικου,

    

Τοσο Οταν Αναφερεται Στο Θεο, 

Οσο Και Οταν Αναφερεται Στον Ανθρωπο. 

Αυτη Η Εναλλαγη Ειναι Το Κλειδι Για 

Την Κατανοηση Του Κειμενου:

Και είπεν ο Θεός: (Ενικός) 

Ποιήσωμεν (Πληθυντικός) 

Άνθρωπον (Ενικος) 

κατ' εικόνα (Ενικός) 

Ημετέραν (Πληθυντικός)  και καθ' Ομοίωσιν,

Και Αρχέτωσαν (Πληθυντικός) 

Τι βγαίνει από αυτές τις εναλλαγές ενικού 

και πληθυντικού;

Ο Θεος Ειναι Ενας (είπεν οΘεός), 

Σε Τρία Πρόσωπα (ποιήσωμεν).

Το Ιδιο Ειναι Ο Ανθρωπος. 

Ολοκληρη Η Ανθρωποτης Ειναι Στην Ουσια 

Ενας Α ν θ ρ ω π ο ς.

Μία Φύσις με δισεκατομμύρια υποστάσεις...

Μήπως γι αυτό και η καινή εντολή Του 

Χριστού, να αγαπάμε αλλήλους;

Μήπως ο χειρότερος εχθρός μας..βρίσκεται 

κρυμένος μέσα μας, καλά καμουφλαρισμένος

απ τις ιδιότητες της ξεχωριστής υποστασεως 

(Εδώ μας βοηθά η χαρτογράφηση του DNA 

,απο την οποία προέκυψε οτι γονιδιακά διαφέρουμε ελάχιστα και τα 7 + δις άνθρώπων που κατοικούμε σήμερα τον πλανήτη..)

 

(Ποιήσωμεν Άνθρωπον).

Η Φυση Του Ανθρωπου Ειναι,Οπως Και

 Η Φυση Του Θεου,Μία ,Και Κοινή.. 

Σε Όλα Τα Πρόσωπα.

Τα Προσωπα, Ομως, Ειναι Πολλα

 (Και Αρχέτωσαν). 

Η Εικονα, Ολων Των Προσωπων Ειναι Μια :

Ο Σαρκωθεις Λογος Του Θεου,

"Δι' Ου Τα Παντα Εγενετο",

Που Ειναι Εικονα Του Θεου Του Αορατου."

Και Εποιησεν Ο Θεος Τον Ανθρωπον,

Κατ' Εικονα Θεου Εποιησεν Αυτον.

Αυτος Ο Ανθρωπος, Που Εγινε Κατ' Εικονα Θεου,Ειναι

 ¨Ολος Ο Ανθρωπος¨, 

Ολοκληρη Η Ανθρωποτης Και 

Ο Καθενας Μας Ξεχωριστα Σαν Προσωπο.

Όλοι Ειμαστε Δημιουργημενοι Κατ' Εικονα Θεου,Είτε Το Θέλουμε Είτε Όχι, 

Και Ολοι Ειμαστε Καλεσμενοι 

Στο Καθ' Ομοιωσιν,Στο Να Ομοιασουμε Με Το Θεο.

Ειμαστε Ολοι Καλεσμενοι Στη Θεωση, Που Μονον Η Κατοικηση Μεσα Μας Του Αγιου Πνευματος Μας Χαριζει.

Όμως, Αν Και Ειμαστε Δημιουργημενοι Ολοι Κατ' Εικονα Θεου  Χωρις Να Ερωτηθουμε.

Αν Το Θελουμε . Στο Καθ' Ομοιωσιν.

Δεν Ερχομαστε Παρα Μονον αν το θελησωμε..

Το είπε ο Χριστός 

¨Οστις θέλει οπίσω ελθείν απαρνησάσθω 

εαυτόν.¨ 

Επιτρεπουμε 

Το Πνευμα Το Αγιο Να Κατοικησει Μεσα Μας 

ή Του Κλεινουμε Την Πορτα Της Ψυχης Μας,  Ελευθερα.

Ειμαστε Εικονες Θεου, οχι φυσικα απο τη βιολογικη μας φυση,Αλλα Γιατι Ο Θεος, 

Ο Λογος Του Θεου,

Ενωθηκε Με Τη Φυση Μας. 

Η Ενωση Αυτη Του Θεου Και Του Ανθρωπου Στο Προσωπο Του Θεου Λογου Εκανε Την Ανθρωποτητα Κατ' Εικονα Θεου. 

Το γεγονός αυτό, Που Δεν Εξαρτάται Από Την Ελεύθερη Βούληση Του Προσώπου Μας, 

μας έκανε όλους δεκτικούς του Αγίου Πνεύματος.

Μας έκανε όλους δοχεία ικανά να δεχθούν και να κρατήσουν τη Χάρη και την Ενέργεια του Αγίου Πνεύματος.

Είμαστε εικόνες Θεού, άρα μπορούμε

 - Αν Θέλουμε -

Να Δεχθούμε και να Κρατήσουμε μέσα μας το Πνεύμα το Άγιο.

Θα Το Δεχθουμε Ομως;

Θα Μεινουμε Δοχεια Αδεια ή  Γεματα; 

Να Τι Εξαρταται Απο Τη Προσωπικη Θεληση,  

Απο Την Προσωπικη Μας Ελευθερια.

Και είπεν ο Θεός:

Ποιήσωμεν Άνθρωπον Κατ' Εικόνα Ημετέραν

 Και Καθ' Ομοίωσιν .

Και Εποιησεν Ο Θεος Τον Ανθρωπον, Κατ' Εικονα Θεου Εποιησεν Αυτον.

Ο Θεός θέλει τον άνθρωπο  κατ' εικόνα

Και Κάθ' Ομοίωσιν,

Όμως, Όπως Βλέπουμε, Τον Δημιούργησε 

Μόνον Κατ' Εικόνα.

Το Καθ' Ομοιωσιν Το Αφησε Στη Δικη Του Προαιρεση.

Ποιήσωμεν κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν και εποίησε κατ' εικόνα.

Στην πρώτη αυτή βασική ενότητα του βιβλίου της Γενέσεως. Γράφει:

Και Εποιησεν Ο Θεος Τον Ανθρωπον, 

Κατ' Εικονα Θεου Εποιησεν Αυτον,

Αρσεν Και Θηλυ Εποιησεν Αυτους.

Η διάκριση σε άρσεν και θήλυ δεν έχει, βέβαια, καμμία σχέση με την εικόνα του Θεού. 

Ο Θεός δεν διακρίνεται σε άρσεν και θήλυ. 

Επομενως, Η Διακριση Σε Αρσενικο Και Θηλυκο Ειναι Κατι Το Δευτερευον Και 

Το Εφημερο,Κατι Το Επιπλαστο Στον Ανθρωπο, Οπως Οι Δερματινοι Χιτωνες Που Του Δοθηκαν Μετα Την Παρακοη.

Δημιουργηθηκαμε Αρσενικα Και Θηλυκα, 

Ανδρες Και Γυναικες Για Να Αντιμετωπισθει

Η Διασπαση Που Επεφερε Η Απομακρυνση Απο Τη Χαρη Του Θεου,γιά να αντιμετωπισθεί με μία φυσική δύναμη συνοχής η έλλειψη της Θείας Ενεργείας, που με τη στάση μας διώξαμε.

Επομένως, ο άνθρωπος και η κτίση ολόκληρη, όπως είναι σήμερα, Δεν Αντανακλα Τη Βουληση Του Θεου.

Δεν είμαστε Δημιουργημένοι όπως θά ήθελε ο Θεός Να Είμαστε 

Μας δημιούργησε έτσι, όπως είμαστε σήμερα,

Γιά Να Μπορέσουμε Να Αντιμετωπίσουμε,

άνθρωποι, ζώα, φυτά και άψυχα τις συνέπειες της απομάκρυνσής από το δημιουργό μας. 

Ειναι Μια Εφημερη Δημιουργια Αυτη, 

Που Θα Παρελθει, Γιατι

"Εν Τη Αναστασει Ουτε Γαμουσι Ουτε Εκγαμιζονται Αλλ' Ως Αγγελοι Του Θεου 

Εν Ουρανω Εισι"

Και Οι Αγγελοι Του Θεου Δεν Εχουν Τη Δικη Μας Διακριση Σε Αρσεν Και Θηλυ.

Και είδεν ο Θεός τα πάντα όσα εποίησε, και ιδού καλά λίαν. Και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωϊ, Ημέρα Έκτη .

Η Εκτη Ημερα Σημειωνει Την Ολοκληρωση Της Δημιουργιας. 

Δεν πρέπει να την βλέπουμε σαν παρελθόν.

Είναι Και Παρελθόν Και Παρόν Και Μέλλον, όσο μέλλον υπάρχει ακόμη γιά τον φθαρτό τούτο κοσμο. 

Συνετελεσθησαν Θα Πει Ολοκληρωθηκαν. 

Σ' αυτή, λοιπόν, την πρώτη ενότητα της Γενέσεως περιγράφεται η Δημιουργία ολόκληρη και η ανθρωπότης ολόκληρη.

Οι έξι ημέρες της Δημιουργίας είναι οι μυστικές περίοδοι αυτής της δημιουργίας που ξέρουμε, όπως την έπλασε ο Θεός 

Γιά Να Αντιμετωπίσει Τις Συνέπειες Της Πτώσεως.

Η έκτη μέρα είναι η Κορώνα και η ολοκλήρωση της Δημιουργίας σ' αυτήν την κατάσταση της πτώσεως και της φθοράς.Χρονικα η εκτη μερα.Δεν Τελειωσε ακομη

 Η έβδομη μέρα είναι η γέφυρα που συνδέει τον φθαρτό τούτο κόσμο των έξ ημερών της γενέσεως των πάντων 

Με Τον Κόσμο Τον Άφθαρτο Και Αιώνιο Της

Ογδόης Ημέρας, Της Ημέρας Που Δεν Έχει Τέλος,Της Ημέρας Της Αιώνιας.

 Είναι η ημέρα εκείνη κατά την οποία ο Θεός"Κατέπαυσε Από Πάντων Των Έργων Αυτού, Ών Εποίησε", δια της κατα τον θανατον οικονομιας. 

Είναι η ημέρα εκείνουΤου Μεγάλου Σαββάτου,

Η Ηγιασμενη, Κατα Την Οποια Ο Κυριος 

Αποτελειωσε Ολα Τα Εργα Του,και τα Της Δημιουργιας Και Τα Της Σωτηριας.Και έχοντας ολοκληρώσει την Ένωσή Του με την κτίση Του μέχρι αυτου του θανατου, Είπε Επί Του Σταυρού Εκείνον Τον Τελευταίο Λόγο.

" Τ ε τ έ λ ε σ τ α ι "

Και Κατοίκησε Το Μνήμα

 

"Τη Σαρκί Σαββατίσας".

 

Αυτο Το Ευλογημενο Σαββατο Ειναι Που Εφερε Τη Κτιση Ολοκληρη Απο Τη Φθορα Στην Αφθαρσια Και..

"Δια Της Αναστασεως, Εδωρησατο Ημιν 

Ζωην Την Αιωνιον".

Και συνετελέσθησαν ο ουρανός και η γή και 

Πάς Ο Κόσμος Αυτών.Και συνετέλεσεν ο Θεός εν τη ημέρα τη έκτη τα έργα αυτού,ά εποίησε, 

Και Κατέπαυσε Τη Ημέρα Τη Εβδόμη Από Πάντων Των Έργων Αυτού, Ών Εποίησε.

Και Ευλογησεν Ο Θεος Την Ημεραν 

Την Εβδομην Και Ηγιασεν Αυτην Οτι 

Εν Αυτη Κατεπαυσεν Απο Παντων Των Εργων Αυτου, Ων Ηρξατο Ο Θεος Ποιησαι" (Γεν. β΄ 1-3).

Ο Χριστός είπε τετέλεσται στο Σταυρό.

Και όλοι νομίζουμε οτι εννοούσε οτι το είπε για...το δικό του τέλος.

Κι όμως είπε οτι Ολοκλήρωσε Το Έργο Του Στη Γή..Το Έργο Που Ο Πατέρας Του Ανέθεσε  Να Πληρώσει 

Ως Ο Δεύτερος Αδάμ..

Τελικά η Θεολογία φαίνεται οτι, σαν 

επιστήμη, καλύπτει τα πάντα, με το να μας βοηθα να προσεγγισουμε  το μέγιστο της θεραπευτικής της, με την καρδιακή ενίσχυση της θύραθεν πίστεως. 

Χαιρετε