Το ελαιόλαδο συνηθως το βγαζουμε με φυσική επεξεργασία,και χωρίς να αλλοιώνεται η σύστασή του. Σε αντιθεση , τα γνωστα μας σπορέλαια προέρχονται από την ¨επεξεργασία¨ διαφορων ελαιούχων σπόρων, με προσθηκη χημικων, που τα εξευγενιζουν,και τους προσδιδουν χρωμα , αρωμα και γευση και ανήκουν στις κατηγορίες των ελαίων και των λιπών.
Τα κύρια σπορέλαια είναι το Σογιέλαιο, Το Αραβο σιτέλαιο Και Το Ηλιέλαιο.Η διαφορά τους είναι στη σύσταση των λιπαρών οξέων.Το ελαιόλαδο είναι πλούσιο σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα,τα οποία έχουν υψηλή βιολογική αξία έναντι των πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, στα οποία είναι πλούσια τα σπορέλαια. Μάλιστα η αναλογία τον πολυακόρεστων λιπαρών οξέων στα σπορέλαια αυξάνει την κακή χοληστερόλη, αλλά και επιβαρύνει με άλλους τρόπους την ανθρώπινη υγεία.
Το ελαιόλαδο αποτελεί τη βάση της μεσογειακής διατροφής Γενικότερα το ελαιόλαδο βοηθάει:
Στη μείωση της «κακής» χοληστερόλης (LDL) στο αίμα.
Στην διατήρηση της «καλής» χοληστερόλης (HDL).
Στην μείωση των τριγλυκεριδίων στο αίμα.
Στη ρύθμιση του σακχάρου, στους διαβητικους.
Στην πρόληψη του καρκίνου.
Μπορούμε Και Πρέπει να απολαμβάνουμε τη γεύση και τις ιδιότητες του ελαιόλαδου στο καθημερινό μας γεύμα, αλλά να θυμόμαστε ότι το κλειδί της υγιεινής διατροφής είναι η ποιότητα και όχι η ποσότητα.
Η Αφομοίωση Του Ελαιόλαδου από τον ανθρώπινο οργανισμό είναι πολύ μεγάλη. Μελέτες έδειξαν ότι ο βαθμός αφομοίωσης του ελαιόλαδου μπορεί να φτάσει το 98%, στοιχείο που εξασφαλίζει ότι ο οργανισμός μας είναι σε θέση να απορροφήσει το μεγαλύτερο ποσοστό των θρεπτικών συστατικών του. Η ικανότητα του οργανισμού μας να ¨χωνευει¨ το ελαιόλαδο θεωρείται πολύ καλή και δεν διαφοροποιείται σε σχέση με τα υπόλοιπα έλαια. Μάλιστα, η σύστασή του σε λιπαρά οξέα,διεγείρει τις εκκρίσεις της χολής διευκολύνοντας έτσι έμμεσα και την πέψη των άλλων τροφών.Είναι γεγονός ότι όλα τα λίπη και τα έλαια οξειδώνονται από την επίδραση της θερμοκρασίας κατά το μαγείρεμα και το τηγάνισμα.
Η έντονη και προχωρημένη οξείδωση συνδέεται με τη δημιουργία υπεροξειδίων, πολυμερών και προϊόντων διάσπασης των υπεροξειδίων,που αποδεδειγμένα βλάπτουν την υγεία. Ιδιαίτερα κατά το τηγάνισμα που η θερμοκρασία είναι πολύ υψηλή, οι αλλοιώσεις είναι μεγαλύτερες.Ωστόσο, όλα τα έλαια δεν είναι το ίδιο ανθεκτικά στο τηγάνισμα. Το ελαιόλαδο είναι πιο σταθερό και οξειδώνεται λιγότερο σε σύγκριση με τα σπορέλαια. Τη σταθερότητά του αυτή την οφείλει στη μεγάλη περιεκτικότητά του σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα (ελαϊκό οξύ) και σε φυσικά αντιοξειδωτικά συστατικά. Η ανθεκτικότητά του λοιπόν το καθιστά την καλύτερη επιλογή ακόμα όταν πρόκειται να τηγανίσουμε. Μην ξεχνάτε όμως ότι όσες περισσότερες φορές τηγανίζουμε το ίδιο λάδι, τόσο αλλοιώνουμε τα χαρακτηριστικά του και φορτώνουμε τον οργανισμό μας με επικίνδυνες ουσίες.
Συμπερασματικά,
θα λέγαμε, οτι μπορούμε περιστασιακά να απολαμβάνουμε τα τηγανητά φαγητά, προτιμώντας όμως το ελαιόλαδο για το τηγάνισμα και αλλάζοντας τακτικά το λάδι που τηγανίζουμε.Τα σπορέλαια συνηθίζεται να χρησιμοποιούνται τα τελευταία χρόνια, λόγω του χαμηλότερου κόστους τους, σχεδόν κατά κανόνα, στα εστιατόρια και τις ταβέρνες για το τηγάνισμα Επί πλέον επαναχρησιμοποιούνται πολυάριθμες φορές, σε βαθμό τέτοιο που να εγκυμονούνται σοβαροί κίνδυνοι στην υγεία από την διάσπαση τους σε καρκινογόνες ουσίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου