Posted on Μαρτίου 21, 2016 by kosmaser
Θα ξεκινησουμε το (αληθινο) παραμυθι μας απ το τελός δηλαδη απ το¨ηθικο διδαγμα¨που είναι το εξης¨πιο πιθανό είναι να συνετίσεις ένα σοφό με μιαν επίπληξη,παρά έναν ανόητο με εκατό μαστιγώματα, συμβουλες,αφου στον κοσμο μας ουτε εσυ ,ουτε κι εγω αποτελουμε εξαίρεση, καθώς άνθρωποι σαν κι εμας υπάρχουν πολλοί. Παμε στο μυθο μας Κάποτε ένας κυνηγός, κατάφερε να πιάσει ένα πουλί πολύ έξυπνο ( λεμε τωρα) Τόσο έξυπνο που μπορούσε να μιλά πολλες γλώσσες. Λεει το πουλί στον άνθρωπο:
Άσε με ελεύθερο κι εγώ θα σου διδάξω τρεις κανόνες της ζωής,που θα σου φανούν πολύ χρήσιμοι.
«Πες μου τους κανόνες και θα σ’ αφήσω ελεύθερο», απάντησε ο κυνηγος.
«Πρώτα θα μου υποσχεθείς»
ανταπάντησε το έξυπνο πουλί
«ότι θα κρατήσεις την υπόσχεσή σου και όντως θα μ’ ελευθερώσεις».
Κι όταν ο άντρας ορκίστηκε να τηρήσει την υπόσχεσή του, το πουλί είπε:
Ο πρώτος κανόνας είναι:
Ποτέ μη μετανιώνεις για όσα συνέβησαν.
Ο δεύτερος κανόνας είναι :
Ποτέ μην πιστέψεις κάτι,που καταλαβαίνεις, πως είναι αδύνατο ή απίθανο να συμβεί.
Ο τρίτος κανόνας είναι :
Ποτέ μην προσπαθήσεις να πιάσεις κάτι από τη φύση του άπιαστο.
Έχοντας μιλήσει, το πουλί ζήτησε από τον κυνηγο να εκπληρώσει την υπόσχεσή του, αφήνοντάς το ελεύθερο κι έτσι ο άντρας με τη σειρά του άνοιξε τα χέρια του
και το άφησε να πετάξει μακρυά.
Το πουλί προσγειώθηκε στην κορυφή του πιο ψηλού δέντρου και λάλησε κοροϊδευτικά , στον άνθρωπο που στεκόταν από κάτω:
«Ανόητε, μου επέτρεψες να πετάξω μακρυά δίχως να γνωρίζεις ότι κρύβω ένα πολύτιμο μαργαριτάρι στο σώμα μου, την πηγή της ίδιας της σοφίας μου».
Μόλις ο θηρευτής άκουσε τα λόγια του πουλιού, μετάνιωσε πικρά που το είχε αφήσει να πετάξει και προχώρησε βιαστικά προς το δέντρο, προσπάθησε να το σκαρφαλώσει, αλλά δεν τα κατάφερε και πέφτοντας έσπασε τα πόδια του.Το πουλί γέλασε δυνατά και ξαναλάλησε:
«Ανόητε, Δεν έχει περάσει ούτε μία ώρα από τη στιγμή που σε δίδαξα τους τρεις κανόνες και ήδη τους έχεις ξεχάσει.Σου είπα ποτέ να μη μετανιώνεις για όσα συνέβησαν στο παρελθόν, κι εσύ μετάνιωσες που μ’ άφησες ελεύθερο.Σου είπα ποτέ να μη πιστεύεις ότι είναι εμφανώς αναληθές,κι εσύ ήσουν τόσο αφελής που πίστεψες πως πράγματι κουβαλώ ένα πολύτιμο πετράδι στο σώμα μου.Είμαι απλώς ένα φτωχό άγριο πουλί που καταφέρνει να επιβιώνει.Και τέλος, σε συμβούλεψα ποτέ να μην παλεύεις μάταια,για το ανέφικτο κι εσύ προσπάθησες να πιάσεις ένα πουλί με γυμνά χέρια, και τώρα βρίσκεσαι πεσμένος καταγής στο έδαφος με τα δυό σου πόδια σπασμένα.
Για μερικούς σαν εσένα έχουν πει οι σοφοι πως πιθανότερο είναι να συνετίσεις ένα σοφό με μιαν επίπληξη, παρά έναν ανόητο με εκατό συμβουλες.Αλλά αλίμονο, δεν αποτελείς εξαίρεση, καθώς άνθρωποι σαν εσένα υπάρχουν πολλοί.
Και λεγοντας αυτα, το σοφό πουλί πέταξε μακρυά .
Σας θυμιζει κατι ολο αυτό το παραμυθι;
Ο αλεξης,εδωσε υποσχεσεις που γνωριζε πως δεν μπορουσε να τηρησει, αφου δεν ηξερε να ¨βαραει¨το ζουρνα,οπως φωναζε προεκλογικα, αρα πώς θα χορευαν οι¨αγορες¨χωρις νταουλια. Αυτος ηταν ο πρωτος κανονας..
Ολοι εμεις,μετανοιωσαμε που πιστεψαμε τον αλεξη, μολονοτι ξεραμε ότι δεν θα φορουσε ποτε γραβατα. Δευτερος κανονας.Τωρα ολοι τον βριζουμε, τον καταριομαστε , κακως γιατι πιανουν οι καταρες,και θελουμε να φυγει,μα είναι πια αργα θα φυγει αφου ρουφηξει και την τελευταια σταγονα μας. Να κι ο τριτος κανονας.
Συμπερασμα: υπαρχουν τοσοι και τοσο ανοητοι, που νομιζουν ,ακομα και τωρα, πως εκαναν καλα, που συνταχτηκαν¨αριστερα¨ στους εξερχομενους.
Χαιρετε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου