ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΜΕΓΑΛΟ

ΚΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΨΟΦΑΜΕ ΣΑΝ ΤΑ ΖΩΑ..

Posted on 14/12/2014 by kosmaser

Στην  παραβολή του Μεγάλου Δείπνου,όλοι παραιτούνται (από την πρόσκληση) με δικαιολογίες.Ο πρώτος λέει Αγόρασα έναν αγρό και πρεπει να τον δω Κι άλλος είπε Αγόρασα πέντε ζεύγη βοδιών Και άλλος είπε νυμφεύτηκα, εχω γυναικα .

Ο ¨Ανθρωπος¨ της παραβολής,ειναι  ο Θεός, που καλει αρχικά τον λαό του, τον Ισραήλ,δηλαδή αυτούς που είχαν τον Νόμο Μετά Την Άρνησή Τους, εκάλεσε Εμάς, τα έθνη,στο Δείπνο της Βασιλείας Του στην Εκκλησία Του στην Θεία Ευχαριστία. γιατί το μυστήριο που συνιστά την Εκκλησία, είναι η Θεία Ευχαριστία .

Ας δούμε,με δύο λόγια, και τις τρεις αυτές περιπτωσεις. 

Στη πρώτη κλίση, η απάντηση  αγρόν ηγόρασα.Εγώ πήρα χωράφια, πρέπει να δουλεύω. Άσε με, δεν αδειάζω. Τα Πολλά Χρήματα, Για Να Αποκτηθούν Θέλουν Σκοτούρες. Και δεν αδειάζει ο άνθρωπος για να σκεφτεί τίποτε άλλο με τις πολλές και μεγάλες ανάγκες. Διότι όσο πιο πολλά βγάζουν οι άνθρωποι,δεν τους φθάνουν,δεν μας φθάνουν και να ζητάμε κι' άλλα, γιατί υπάρχουν ανάγκες που πολλαπλασιάζονται.Γιατί δεν ήρθες την Κυριακή στην Εκκλησία; Ε τι να κάνω, όλη την βδομάδα, δουλεια πήγα εκεί στο χωραφι που έχω κάποια δουλίτσα να την φτιάξω, να φυτέψω κάτι δέντρα. Γιατί δεν ήρθες εσύ την Κυριακή στην Εκκλησία;

Ε όλη την βδομάδα δουλειες έχει γίνει το σπίτι άνω-κάτω.Έκατσα και εγώ στο σπίτι μου να ξεκουραστώ λίγο, να τα συγυρίσω να τα τακτοποιήσω. Αργότερα όταν γεράσω και πάρω σύνταξη κλπ.

Τα πέντε ζεύγη των βοών. Πέντε ζευγάρια βόδια, είναι πέντε ζευγάρια αισθήσεων, τα οποία τα δοκιμάζουμε συνεχώς. Λέει; θέλω να πάω να δοκιμάσω η δοκιμή των αισθήσεων  συνεχίζεται. Ο άνθρωπος ¨πήρε¨ τις αισθήσεις από τον Θεό, για να τον βοηθούν σ' αυτή τη ζωή να την περάσει όμορφα, και να πάει στην αιωνιότητα ,που δεν χρειάζονται οι αισθήσεις Κι ο άνθρωπος τι κάνει; Ζει για τις αισθήσεις.

Σκοπός του κι όχι μέσον, είναι η ικανοποίηση των αισθήσεων του Τι Θα Φάμε, Τι Θα Πιούμε, Τι Θα Δούμε, Τι Θα Ακούσουμε, Πώς θα ¨γαργαλιστούμε¨, πώς θα ηδονιστούμε.Πώς Όλα Αυτά Θα Συμβούν, Τι Θα Φάει.

Αυτά είναι πια που δεν αφήνουν τις αισθήσεις για μέρα και νύχτα μέχρι τις δύο την νύχτα, διαρκώς βομβαρδίζουν τις αισθήσεις. Τι Θα Γίνει; Άμα είναι έτσι και άμα διαρκώς δουλεύουμε τις αισθήσεις, τότε πού καιρός για νηστεία,πού καιρός για προσευχή, πού καιρός για εκκλησιασμό Για Μεγάλο Δείπνο, Ερωτώ Σε, Έχε Με Παραιτημένο.

Και πάμε τώρα στην λεγόμενη κοινωνικοποίηση.

 

Αν ξεφύγει κανείς από το πρώτο δόκανο,των χρημάτων και έχει λίγο μυαλό και τα καταφέρει Τον πιάνει το δεύτερο δόκανο. Αυτό της αισθησιακής ζωής. Κι αν ξεφύγει απ' αυτο, που είναι σπάνιο, γιατι όλοι μας πιανόμαστε κι απ' τα τρία δόκανα, δεν υπάρχει άνθρωπος που να πιάνεται μόνο απ' το ένα, Αλλά Εστω αν υπάρχει άνθρωπος που ξεφεύγει απ' το πρώτο, την οικονομική καταπίεση, (καλη ώρα ) Ξεφεύγει Απ' Το Δεύτερο Την Αισθησιακή Καταπίεση, Τον πιάνει το τρίτο Η κοινωνικοποίηση ,η οποία θεωρείται ωραίο, σύγχρονο ¨πράμα¨ και πολιτισμένο. Πάμε να δουμε τι γινεται με τον Εκκλησιασμο μαςτις Κυριακες.

Τρεις Καμπάνες Κτυπάει Η Εκκλησία Μας.

Κυριακή και μεγάλη γιορτή. Κτυπάει η πρώτη καμπάνα, κτυπάει η δεύτερη καμπάνα, κτυπάει η τρίτη καμπάνα. Πολλοί από μας ακούμε την πρώτη καμπάνα, χασμουριόμαστε, και γυρίζουμε από την άλλη πλευρά, έχω καιρό. Έπειτα έρχεται η δεύτερη καμπάνα, τότε ανοίγουμε λίγο τα μάτια, και λέμε όταν κτυπήσει η Τρίτη Κτυπάει η τρίτη καμπάνα, σηκωνόμαστε,ξυριζόμαστε,ετοιμαζόμαστε, πλενόμαστε στα γρήγορα, ερχόμαστε στην εκκλησία.

Οι Τρεις Αυτές Κλήσεις.

Η πρώτη καμπάνα είναι το αγρόν ηγόρασα, η δεύτερη καμπάνα είναι τα ζεύγη των βοών, και η Τρίτη καμπάνα είναι το ¨γυναίκα έγημα¨.Κτυπάνε οι καμπάνες δυο χιλιάδες χρόνια τωρα, και ξυπνούν όσους θέλουν να ξυπνήσουν.

Γιατί εάν ο άνθρωπος ξυπνήσει πνευματικά, και ξεφύγει από αυτήν την αλλοτρίωση, την πλύση του εγκεφάλου που του γίνεται, δεν είναι ανάγκη να τον ξυπνήσεις σωματικά, θα ξυπνήσει μόνος του και δεν θα τον παίρνει ο ύπνος οπότε θα έρθει με την πρώτη καμπάνα στην εκκλησία.Πότε θα ξυπνήσουμε (πνευματικά) Πότε θα Ξεφύγουμε Απ' Αυτές Τις Καταπιέσεις, και την αλλοτρίωση, να βρούμε τον εαυτόν μας που έχει φτιαχτεί για Θέωση.Δεν έχει φτιαχτεί ούτε για να ικανοποιει τις αισθήσεις, και να ζει για τις αισθήσεις.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο Ανθρωπος δεν φτιαχτηκε για να¨ψοφαει¨σαν τα ζωα,αφου ζησει μια ταλαιπωρη ζωή.

Ούτε για να οικονομάει και να μην τελειώνουν ποτέ οι ανάγκες, ούτε για όλα αυτά. Αυτά είναι μέσα προσωρινά.Φτιάχτηκε Για Θέωση, για να γίνει Θεός.Μπορει να σας δημιουργει θυμηδια.Για να σκεφθειτε,ποσες φορές έχει περασει απ το μυαλό σας σαν όρος,αυτή είναι θεά ,αυτος είναι θεός,βλέποντας ¨λαμπρους¨συνανθρωπους σας (διασημους ή μη) οπως ας πουμε ο George..

Αν ξυπνήσουμε (πνευματικά και τότε θα ξυπνήσουμε και σωματικά).Και θ ακούμε τις καμπάνες, και θα ξυπνάμε.αμέσως και θα πηγαινουμε στην Εκκλησία.Αρα Όχι πολλά χρήματα και πολλές ανάγκες.Όσο μπορούμε λιγότερα. Λιγότερη αισθησιακή ζωή, περισσοτερη πνευματική ζωή. Και  καθόλου κοινωνικοποιηση  Για να μπορούμε να έχουμε την κοινωνία στο¨Μεγάλο Δείπνο¨  με νηστεία με προσευχές με ακολουθίες της Eκκλησίας μας.Να Λάβουμε Μέρος Στο Μεγάλο Δείπνο που γίνεται, κοινωνία Χριστού με ανθρώπους πιστούς, και μεταξύ τους. Και Μέσα Σ' Αυτή Την Κοινωνία.Να ζήσουμε και εδώ ευλογημένα και ξεκούραστα και ανθρωπινά και με τον εαυτόν μας και όχι αλλοτριωμένοι  και στην αιωνιότητα να ζήσουμε μαζί με τον Χριστό εν ¨κοινωνία¨ και όχι σε κοινωνικοποίηση.Χαιρετε.