Σήμερα το μεσημέρι, μια κι ήμουν μόνος στο σπίτι, σκέφτηκα να κάνω το αγαπημένο μου πιάτο,  και λέω ¨μου¨ αφού τραχανά τρώω μόνον εγώ.




alt


Ο τραχανάς, σαν φαγητό, είναι μια απόλυτα ισορροπημένη πρόταση, αφού περιλαμβάνει τα πάντα.Σωστούς υδατάνθρακες, αρκετή πρωτεϊνη και μονοακόρεστο λίπος.Για δύο πιάτα χρειάστηκα μόλις 1 φλυτζανι του τσαγιου  τραχανα.4 φλυτζανια νερο ασφαλώς αποχλωριομένο,αλατι ανεπεξέργαστο 4 στροφές στο μύλο,πιπερι καγέν καυτερό, αλλα και υπεροχα καυτερο μπουκοβο, που το βαζω κυριολεκτικα παντου,ακομα και στο ψωμι μου, αφου το φρυγανισω.Διεγειρει τα γαστρικα υγρα, και βοηθα στη χωνευση, χωρια που περιοριζει δραστικα τη χρηση αλατιου,λίγο  λαδι Φέτα, και γνησιο...
ροκφόρ , όχι πολύ, αλλά αρκετό για να δώσει ¨χρώμα¨στο συνολικό αποτέλεσμα. Το κάτι άλλο, ¨χάρισε¨ στο συγκεκριμμένο πιάτο, ελάχιστο υπερ-καυτερό σουτζούκι απ τον ¨Μιράν¨. Αν το αντέχετε, κυριολεκτικά απογειώνει την γευστική προσέγγιση του τραχανά.



alt



Πώς το κάνουμε:
Στην κατσαρολα με το νεράκι κι ενω το νερο ειναι κρυο, ριχνουμε τον τραχανα.Ξεκινάμε το ανακατεμα με μια ξυλινη κουταλα..αμέσωςΑνακατευουμε καλα, σε μετρια σκαλα θερμοκρασίας, και  προσθετουμε το αλατι, το πιπερι, το μπουκοβο και το λάδι και το καυτερό Μιράν.Χρονομετρούμε περί τα 10 λεπτα ανακατευοντας συνεχως.Τελος, μολις ειναι σχεδόν ετοιμο ριχνουμε και τα τυρια μας και ανακατεύοντας ηπια, το αφήνουμε να ηρεμήσει.Βγήκε ακριβώς δύο βαθιά πιάτα.Αρχικά έφαγα το πρώτο, με λίγο ψωμί δικό μου Δεν άντεξα κι έφαγα και το δεύτερο,μ ένα ποτηράκι ασύρτικο κόκκινο σαν αίμα.
Ομολογώ οτι είχα καιρό να απολαύσω ένα τόσο γευστικό γεύμα.




alt


Δοκιμάστε το, αν σας πάει ο τραχανάς, εκτος Σαρακοστης εννοειται.χαιρετε..