ΑΓΓΕΙΑΚΗ ΑΝΟΙΑ

ΙΣΩΣ ΜΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΛΥΣΗ..ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

 

¨Η γαρ δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται¨ είπε ο Χριστός στον Παύλο, όταν Του ζητούσε να τον απαλλάξει απ την αρρώστια που τον βασανιζε.¨Αρκεί σοι η χάρις μου¨του είπε.Ετσι λοιπόν ο πιστός Χριστιανός, αφήνεται στη Χάρη του Χριστού.Ο άπιστος στη μοίρα του.Ο άθεος στη λογική του. Κι ο ανόητος στο παραλήρημα της ανοησίας του.

  

Άλλος στην Ιστορία,άλλος στη Φιλοσοφία, κι όλοι ψάχνουν να βρούν τα φάρμακα για την υπαρκτή ή ανύπαρκτη ασθένειά τους.Ετσι,άλλος καταφεύγει στους φίλους και στους συγγενείς,άλλος σ αυτούς που τον πλησιάζουν για να τον εκμεταλευτούν,και τους δέχεται,γιατί δεν έχει εναλλακτικες λύσεις, ή δεν θέλει να έχει,ή η βλακώδης υπερηφάνειά του τον εμποδίζει,ταπεινωνόμενος να  βρεί και προπάντων προσπαθεί κάτι να ανακαλύψει στο χρυσωρυχείο της καρδιάς και του νου του.Κι όπως συμβαίνει με το θάνατο αγαπημένων προσώπων,αν προετοιμαζόμαστε μαζί τους,δεχόμαστε και καρτερούμε το τέλος, κι ηρεμούμε.Αν όμως είμαστε απροετοίμαστοι,χρειαζόμαστε χρόνο μετά από το απροσδόκητο να συνέλθουμε και να χωνέψουμε αν το καταφέρουμε το κακό.Ολα τα πιό πάνω συμβαίνουν σ εναν οργανισμό,τον οργανισμό μας,που υφίσταται χάριν μιας αντλίας μεταξύ όλων των άλλων της καρδιάς,την οποία θεωρητικά οφείλουμε να προσέχουμε σαν τα μάτια μας.

Αλλο τι κάνουμε εμείς, με τα φαγητά σκουπίδια, το κάπνισμα,τις άσκοπες σεξ.επιδόσεις, το άγχος,την υπερβολική ή την μηδενική άσκηση,για να καταλήξουμε με μια υπερκοιλιακή αρρυθμία,ή  και μαρμαρυγή. Ουτε που πολυκαταλάβαμε αλλά είπαμε θα κόψουμε το πολύ φαγητό,θα βάλουμε νερό στο κρασί των επιδιώξεών μας.Θα κόψουμε την πολλή τηλεόραση,κι αντε να βγούμε να περπατήσουμε.Ομως όπως περπατούσαμε χαλαρά,αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε τί να φταίει ομως η άοκνη έρευνα των φίλων αμερικανών,που διαθέτουν λεφτά γι αυτήν,μας λέει πως αυτοί που αρχίζουν να έχουν ψιλοεγκεφαλικά,κι αγγειακα γενικά προβλήματα ¨φλερτάρουν¨στενά με την άνοια.Αν δε τα προηγούμενα χρόνια υπέφεραν απο στρες και κατάθλιψη, η ¨νόσος του Αλοϊσιου¨ τους πολιορκεί στενά.Αν δε σ όλα αυτά προσθέσουμε και το άθλιο νερό που πίνουμε, υπερχλωριομένο με αλουμίνιο, καταλοιπα βαρέων μεταλλών κλπ,έρχεται κι ολοκληρώνεται η εικόνα της καταστροφής.

Οχι, γιατί στο τέλος αναρωτιώμαστε τί φταίει.Σίγουρα γι αυτό δεν φταίνε οι παραθεριστές της Βουλής,αλλα η δική μας έλλειψη εγρήγορσης,μια και το διαδίκτυο πλέον μας δίνει όλες τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε.

Ομως ας έρθουμε πιό κοντα στην άνοια, σαν οντότητα. Η πιό γλαφυρά δραματική περιγραφή που άκουσα είναι Ενα ¨μακρύ αντίο¨στη ζωή.Πιστεύω πως η άνοια είναι ο φόβος και τρόμος όλων ανεξαιρέτως των ενόχων πολλών και διαφόρων καταχρήσεων που όμως λόγω ολιγωρίας,δεν φροντίζουν πριν χτυπήσει η ¨καμπάνα¨να περισώσουν ό,τι σώζεται.Απ την άλλη τα φάρμακα που χορηγούνται ,είναι για λίγο και με παρενέργειες που κι εδω είναι το τραγικό μιμούνται τα συμπτώματα της άνοιας.Το πιο κοινό, και συνηθισμένο φάρμακο,για τα πρώτα στάδια του Αλτσχάϊμερ που προκαλεί παρενέργειες που μιμούνται τα συμπτώματα της άνοιας είναι ένας Αναστολέας Της Χοληστερινάσης.Κι εδώ να ξεκα-θαρίσουμε κάτι.Το Αλτσχάϊμερ είναι η πιό κοινη μορφή της άνοιας.Μιας αρρώστιας που αλλάζει τη δομή του εγκεφάλου,και σκοτώνει τα κυτταρα του,που εξαρτώνται απο την ακετυλοχολίνη.  

Και τώρα η ουσία του προβλήματος.Ενα απ τα πολλά ένζυμα, που περιδιαβάζουν τα εγκεφαλικά κύτταρα, η ακετυλο-χολινε-στεραση

καταστρέφει τον νευροδιαβιβαστή ακετυλοχολίνη σταδιακα δε διακοπτει την επικοινωνία των εγκεφαλικών κυτταρων,που έχει σαν αποτέλεσμα την τραγική αλλαγή της συμπεριφοράς στον άνθρωπο.

Τα αντιψυχωσικά φαρμακα που χορηγούνται ως κατευναστικά σε ανοιακούς ιδρυματικούς  που τους εγκαταλείπουν οι δικοί τους, σκοτώνουν το μεγαλύτερο αριθμό απ αυτούς,ενω βοηθούν ένα 20% εκείνων που τα

παίρνουν  πολύ λιγότερο απο ένα εικονικό φάρμακο, που φτάνει το 30% 

Η φαρμακευτικη αντιμετώπιση της ανοιας γίνεται μδύο¨οικογένειες¨φαρμάκων.

Τη   rivastigmine, που είναι ένας αναστολέας που απελευθερώνεται 

από όσους χολινεργικούς νευρώνες,διατηρούν τη λειτουργικότητά τους.

Έτσι, η ριβαστιγμίνη ενδέχεται να έχει βελτιωτική δράση σε γνωσιακά 

ελλείμματα χολινεργικής μεσολάβησης σχετιζόμενα με τη Νόσο Alzheimer. 

Πηγή: www.galinos.gr

Και οι δύο οικογένειες φαρμακών σε έρευνα με 1200 ανοϊκους, με ήπια εως μέτρια μορφή Αλτσχαιμερ, δεν άντεξαν τη δοκιμασία του εικονικού φαρμακου  ( placebo)σα να λέμε δεν ξεπέρασαν το 30 % του εικονικού φαρμάκου.Ισως εδώ θα πρέπει να αναφερθούμε σε μιαν ιδιαιτερότητα της ανοιας, η οποία και συνήθως δημιουργεί σύγχιση ,κατα κυριο λόγο στο περιβάλλον του ανοϊκου.

Ενα απλό παράδειγμα. Ο εγκέφαλος μας λειτουργεί φωτογραφικά.Φωτογραφίζει τα πάντα  όπως ακριβώς το καινούργιο μας smartphone με την φανταστική κάμερα, που φωτογραφίζει με ριπές ένα θέμα Κάθε φωτογραφία έχει δύο, ας πούμε υποπλαίσια.Ενα το πρόσωπο ή αντικείμενο που βλέπουμε,και δύο τα συναισθήματα και την δική μας σύνδε-ση με το συγκεκριμενο θέμα.Τα υποτιθεμενα πλαίσια χαρακτηρίζονται απο τρια χρώματα.Πράσινο που δέχεται μια φυσιολογική κατασταση, χωρίς δράση.Πορτοκαλί όταν η δράση είναι ηπια, και κόκκινο όταν απαιτειται άμεση κι έντονη δράση.Φαινεται απλή σαν σύλληψη, ομως συμβαίνει ακατάπαστα κι ασυναίσθητα,χωρίς να το συνειδητοποιούμε, πλην χωρίς αυτή,δεν θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε τον κόσμο γύρω μας.Αυτή η συνεχής αλληλουχία φωτογραφιών,είναι ανοιχτή στη σημερινή μέρα μας.Εννοείται οτι υπάρχουν οι εκατομμύρια εικόνες που είναι αποθηκευμένες στην αμυγδαλή,τον Ιπποκαμπο, και τον έλικα του προσαγωγίου μας.

Με την πάροδο του χρόνου και της ηλικίας μας, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να έχουμε πρόσβαση στο αρχειακό αυτό υλικο μας.Ο εγκέφαλος του ανοϊκου λειτουργεί ακριβώς με το ίδιο τρόπο,εκτός από μια λεπτομέρεια,οι πρόσφατες φωτογραφίες γεγονότων δεν έχουν πλαίσια συναισθήματος, όπως είδαμε πριν λίγο,με αποτέλεσμα, να μην μπορεί ο ανοϊκος,να κατανοήσει τις εικόνες που εξακολουθεί ακατάπαυστα να φωτογραφίζει ο εγκέφαλός του Αυτό που μπερδεύει είναι οτι , δυστυχώς όλο το παρελθόν είναι ακέραιο με πλαίσιο, που σημαίνει οτι δεν υπαρχει το παραμικρό κενό στην αντίληψη κι επαναφορά των παλιων γεγονότων.

Οταν λοιπόν στον ανοϊκο τίθεται μια ερώτηση του άμεσου παρόντος ας πούμε που έβαλε τα πρεσβυωπικά γυαλιά του, δεν καταλαβαίνει, κι αμέσως μπαίνει σε κοκκινη κατάσταση που απαιτεί άμεση δράση,που όμως αδυνατεί να ενεργήσει μια και στερείται των συνοδευτικών γεγονότων,αρα δεν μπορεί να συνδέσει τα δύο πράγματα, και παραιτειται.Κι αρχίζει το δράμα με τις αντεγκλησεις της συντρόφου του,που δεν θέλει να καταλάβει οτι δεν φταίει ο ανοϊκός στο παραμικρό έχει τη διάθεση να προσφέρει,ας πούμε να μαγειρέψει.Ομως τα κάνει όλα ανω κάτω,μια κι όπως είπαμε δεν έχει¨πλαίσιο¨η εικόνα της ακαταστασίας που δημιουργεί, κι έτσι νομίζει οτι δεν έχει κάνει τίποτα,κι είναι ήσυχος με την συνείδησή του.Ομως το ξέσπασμα εναντίον του ,το ¨καταγράφει¨ ο εγκέφαλός του,σαν μη αποδοχή του ιδίου, κι έτσι κλείνεται στον εαυτό του, απορρίπτοντας μερα τη μέρα τον ή την  σύντροφό του.

Η κατανόηση των παραπάνω είναι το κλειδί της επίτευξης γαλήνης στις σχέσεις,διαφορετικά,με τον καιρό θα οδηγούμαστε σε αλλεπάλληλες συγκρούσεις χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο.

Καί τή υπερβολή των αποκαλύψεων ίνα μη υπεραίρωμαι,εδόθη μοι σκόλοψ τή σαρκί, άγγελος σατάν,ίνα με κολαφίζη ίνα μη υπεραίρωμαι. Υπέρ τούτου τρίς τον Κύριον παρεκάλεσα, ίνα αποστή απ' εμού· και είρηκέ μοι· Αρκεί Σοι Η Χάρις Μου·Η Γάρ Δύναμίς Μου Εν Ασθενεία Τελειούται.ήδιστα ούν μάλλον καυχήσομαι εν ταίς ασθενείαις μου,ίνα επισκηνώση επ' εμέ η δύναμις τού Χριστού.

Και μην μου πείτε πώς συνδυάζονται τα προηγούμεναμε την διαχρονική ρήση του Μεγάλου Παύλου.Πόσες ταλαιπωρίες, και κόπους θα μπορούσαμε να γλυτώσουμε,αν καταλαβαίναμε το μεγαλείο των λόγων του Αποστόλου,και δεν αναγκάζαμε τον Χριστό να μας εντάξει σε ταχύρυθμα τμήματα εκπαίδευσης.

Χαίρετε..