Η αναζήτηση του Θεού στην Φιλοσοφία και η σχέση της με τα Ευαγγέλια
Για τους ειλικρινείς και όχι τους ¨ιδεοληπτικά στρατευμένους¨ ερευνητές της ιστορίας, η επί της γης ιστορική παρουσία του Ιησού Χριστού, είναι αποδεδειγμένη και τεκμηριωμένη από την καλόπιστη,και όχι προκατειλημμένη,ιστορική και επιστημονική έρευνα. Για τη Ορθόδοξη Εκκλησία η επί της γης φανέρωση και παρουσία του Ιησού Χριστού, αποτελεί την εν ΑγίωΠνεύματι Αποκάλυψη της Αλήθειας περί του Θεού, όπως αυτή ¨υποστασιάζεται¨ στο πρόσωπο του ενανθρώπισαντος Υιού και Λόγου Αυτού.
Είναι γνωστό ότι η Φιλοσοφία αποτελεί την στοχαστική και διανοητική ενασχόληση του ανθρώπου, που σκοπό έχει την ¨ανακάλυψη του Θεού¨, καθώς και ποια είναι η σχέσις αυτού με την υπάρχουσα στον κόσμο ζωή.Συνθέτει δηλαδή τις προσπάθειες που καταβάλλει ο άνθρωπος, χρησιμοποιώντας την λογική και τον στοχασμό, να ανακαλύψει τον Θεό, τον τρόπο ύπαρξης του,τις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά που αποτελούν την ταυτότητα του, καθώς και την ως εκ τούτου περαιτέρω ανακάλυψη του σκοπού και του νοήματος της ζωής και του θανάτου για τον κάθε άνθρωπο.Με δεδομένο ότι η γέννησις του Ιησού Χριστού διαίρεσε την ιστορία του ανθρώπου στην προ και μετά Χριστό εποχή, μπορούμε να θεωρήσουμε, μιλώντας για Φιλοσοφία, ότι και αυτή διαιρείται σε προ και μετά Χριστόν εποχή.
Στην προ Χριστού εποχή της Φιλοσοφίας, συναντάμε κυρίως τους αρχαίους έλληνες φιλοσόφους, δηλαδή τον Ηράκλειτο, τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη κ.α., στο έργο των οποίων η στοχαστική και διανοητική προσπάθεια για την ανακάλυψη Θεού έφθασε στο ανώτερο επίπεδο που κατάφερε ποτέ να φθάσει ανάλογος στοχασμός και διανόηση του ανθρώπου. Μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι το συγκεκριμένο επίπεδο αναζήτησης και συμπερασμάτων περί της ανακάλυψης της υπάρξεως του Θεού, αποτελεί την οροφή που μπόρεσε ποτέ να φθάσει η ανθρώπινη νόηση στην κατάκτηση της όντως περί Θεού αληθείας, για την προ των Ευαγγελίων εποχή. Και τούτο διότι μετά την ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου του Τριαδικού Θεού, η μέχρι τότε και δια της Φιλοσοφίας αναζήτηση του ανθρώπου για την ανακάλυψη και την περιγραφή του Θεού, λαμβάνει την απάντησή της, στα λόγια και το έργο του Ιησού Χριστού, όπως αυτή περιγράφεται στα ιερά Ευαγγέλια.
Πλέον η δια των Ευαγγελίων αποκάλυψις της υπάρξεως του Θεού, καθώς της φύσεως και των ¨υποστατικών ιδιωμάτων¨ Αυτού, διαρρηγνύει την κατακτηθείσα νοησιαρχίακη οροφή της Φιλοσοφίας, περί την αναζητήσεως και ανακαλύψεως του Θεού, αποκαλύπτοντας στον άνθρωπο την απεραντοσύνη του ουρανού ως χώρο της υπάρξεως του Τριαδικού Θεού. Τώρα πια τα Λόγια, το Έργο, το Πάθος, ο Θάνατος και προπαντός η Ανάστασις του Ιησού Χριστού, αποτελεί, για τους πιστεύοντας σ΄ Αυτόν, τις απαντήσεις στις περί του Θεού ερωτήσεις των ανθρώπων, καθώς επίσης στις ερωτήσεις περί του νοήματος της ζωής και του θανάτου. Και τούτο διότι στις αντίστοιχες απαντήσεις, της μέχρι τότε Φιλοσοφίας, στις οποίες ψηλαφάται το αδιέξοδο στην ερμηνεία του νοήματος της ζωής και του θανάτου, ο ¨αποκαλυπτικός λόγος¨ του Ιησού Χριστού απαντά με την γνώση στην άγνοια, την αλήθεια στο ψέμα και την πραγματικότητα στην φαντασία.
Στην μετά Χριστού εποχή της Φιλοσοφίας, στην οποία είναι γνωστή πλέον η περί του Θεού Αποκάλυψις των Ευαγγελίων, διαπιστώνουμε ότι ο φιλοσοφικός στοχασμός άλλοτε κινείται προς την κατεύθυνση της λογικής και διανοητικής συμφωνίας προς Αυτήν, και άλλοτε προς την κατεύθυνση της λογικής και διανοητικής απόρριψης Της, κάνοντας προσπάθειες αντικαταστάσεως του ¨αποκεκαλυμμένου¨ Τριαδικού Θεού με έναν Θεό ¨στοχασμού, φαντασίας και παθών¨.
Εντελώς περιγραφικά μπορούμε να ορίσουμε ότι το νόημα της φανέρωσης και παρουσίας του Ιησού Χριστού στην ανθρώπινη ιστορία, κινείται και ερμηνεύεται μεταξύ των παρακάτω δύο, Ευαγγελικών χωρίων.
Το πρώτο είναι από το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της εορτής της Υπαπαντής του Κυρίου:
¨ και ευλόγησεν αυτους Συμεων και ειπε προς Μαριαμ την μητέρα αυτου ιδου ουτος κειται εις πτωσιν και ανάστασιν πολλων εν τω Ισραηλ ,και εις σημειον αντιλεγόμενον, (Λουκ. 2, 34)
Το δεύτερο από το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής των Απόκρεω, το επιλεγόμενο και ''της κρίσεως''
¨οταν δε ελθη Ο υιος του ανθρώπου εν τη δοξη αυτου και πάντες οι αγιοι αγγελοι μετ αυτου, τότε καθίσει επι θρόνου δόξης αυτου, και συναχθήσεται εμπροσθεν αυτου πάντα τα εθνη¨ (Ματθ. 25,31-32) .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου