ΟΤΑΝ¨ΧΤΥΠΗΘΕΙ¨Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ..ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΩΡΑ..ΓΙΑ ΤΙΤΛΟΥΣ ΤΕΛΟΥΣ

Το γλοίωμα είναι μορφωμα  στον εγκέφαλο που αναπτύσσεται από τα νευρογλοιακά κύτταρα, που στηρίζουν τους νευρώνες και παρέχουν μεταξύ άλλων θρεπτικές ουσίες και οξυγόνο.
Τα γλοιώματα είναι από τους συχνότερους ¨πρωτογενείς¨ καρκίνους του εγκεφάλου. 
Καρκίνοι Ανώμαλοι, Αναρχικοί Και Ανεξέλεγκτοι ,που υπάρχουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή στον εγκέφαλο και στο νωτιαίο μυελό.
Όπως όλα στην ιατρικη και οι αιτίες πρόκλησης των γλοιωμάτων δεν είναι γνωστές. Εννοειται και εδω έχουν ευρεθεί επίκτητες, μη κληρονομικές, μεταλλάξεις γονιδίων. Οι μεταλλάξεις αυτές του DNA ευθύνονται για ανωμαλίες της ανάπτυξης και του πολλαπλασιασμού των κυττάρων που οδηγούν στη ογκογενεση.Υπάρχουν και σπάνιες ¨συγγενείς παθήσεις¨, που συνοδεύονται από προδιάθεση εκδήλωσης όγκων στον εγκέφαλο. Όπως ειναι η ¨νευροινωμάτωση ¨
ασθένεια του Von Recklinghausen. 
η οζώδης σκλήρυνση νόσος του Bourneville και 
η νόσος Li-Fraumeni. 

Τα συμπτώματα που προκαλούν τα γλοιώματα εξαρτώνται από την περιοχή του εγκεφάλου στην οποία έχουν δημιουργηθεί.Συνήθη συμπτώματα που προκαλούν τα γλοιώματα είναι Πονοκέφαλος Αδυναμία, ζαλάδες Αναγούλες, ναυτία, εμετοί Προβλήματα όρασης.Διαταραχές της ακοής Δυσκολίες ομιλίας Προβλήματα κατάποσης.Σπασμοί, γενικευμένη ή εστιακή επιληπτική κρίση..Διαταραχές της ισορροπίας, του συντονισμού και του βαδίσματος
Η ταξινόμηση των γλοιωμάτων γίνεται ανάλογα με τον ιστολογικό τύπο των κυττάρων που τα αποτελούν, το βαθμό κακοήθειας εξαρτάται από το ποσοστό και το χαρακτήρα των ανωμαλιών των κυττάρων που τα αποτελούν και τον ανατομικό χώρο στον οποίο αναπτύχθηκαν.Ανάλογα με τα κύτταρα στα οποία προσομοιάζουν περισσότερο, λαμβάνουν και την ονομασία τους. Υπάρχουν διάφορες μορφές κυττάρων της νευρογλοίας όπως τα αστροκύτταρα, τα ολιγοδενδροκύτταρα και τα επενδυματικά κύτταρα





Για παράδειγμα τα ¨αστροκυτώματα¨ αποτελούνται από κύτταρα που προσομοιάζουν στα αστροκύτταρα. Τα ολιγο-δενδρο-γλοιώματα από κύτταρα που προσομοιάζουν στα ολιγοδενδροκύτταρα.Υπάρχουν επίσης και γλοιώματα από μικτές ομάδες κυττάρων όπως το ολιγο-αστροκύτωμα μικτά γλοιώματα. 
Στα γλοιώματα από ιστολογικής άποψης περιλαμβάνονται:Τα αστροκύτωμα. Υπάρχουν τα αστροκυτώματα βαθμού κακοήθειας 1 και 2 που θεωρούνται χαμηλού βαθμού κακοήθειας και τα αστροκυτώματα βαθμού 3 αναπλαστικό αστροκύτωμα και 4 πολύμορφο γλοιοβλάστωμα που θεωρούνται υψηλού βαθμού κακοήθειας και πολύ πιο επικίνδυνα, ιδιαίτερα το πολύμορφο γλοιοβλάστωμα.  Το ολιγοδενδρογλοίωμα, και Το επενδύμωμα






Η θέση που έχει ένα γλοίωμα στο νευρικό σύστημα έχει μεγάλη σημασία. Τα γλοιώματα μπορούν να εντοπισθούν στα ημισφαίρια του εγκεφάλου, στο οπτικό χίασμα, στον υποθάλαμο, στο στέλεχος του εγκεφάλου, στην παρεγκεφαλίδα, στο νωτιαίο μυελό και αλλού στο κεντρικό νευρικό σύστημα.Ο ιστολογικός βαθμός κακοήθειας των γλοιωμάτων έχει καθοριστικό ρόλο στην πρόγνωση. Τα χαμηλού βαθμού κακοήθειας γλοιώματα έχουν την τάση να αναπτύσσονται αργά.Τα υψηλού βαθμού κακοήθειας γλοιώματα αναπτύσσονται γρηγορότερα. Έχουν την τάση να εξαπλώνονται ή να διασκορπίζονται αλλού και για αυτό έχουν χειρότερη εξέλιξη. Η διάγνωση εκτός από το ιστορικό και την κλινική εξέταση, τεκμηριώνεται από τις απεικονιστικές εξετάσεις όπως η αξονική ή η μαγνητική τομογραφία. Η μαγνητική τομογραφία προσφέρει καλύτερη απεικόνιση του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Η αγγειογραφία συνήθως με τη βοήθεια της μαγνητικής τομογραφίας  προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για τη σχέση τουόγκου με το κυκλοφορικό σύστημα και την αιμάτωση του. Η τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων PET scan δίνει πληροφορίες για τη μεταβολική δραστηριότητα του όγκου.Η βιοψία που μπορεί να διενεργηθεί στις πλείστες περιπτώσεις αλλά όχι πάντοτε, προσφέρει τις πληροφορίες για τον ιστολογικό τύπο και το βαθμό κακοήθειας του γλοιώματος.






Η αντιμετώπιση των γλοιωμάτων είναι δύσκολη.Η θεραπεία περιλαμβάνει συνδυασμένη αντιμετώπιση με χειρουργική επέμβαση εάν αυτή είναι εφικτή, χημειοθεραπεία εάν ο όγκος είναι ευαίσθητος και ακτινοθεραπεία εάν η ηλικία του ασθενούς το επιτρέπει.Σε πολλές περιπτώσεις η θεραπεία περιλαμβάνει και τις τρεις θεραπευτικές μεθόδους. Κάποτε η χειρουργική επέμβαση για θεραπεία ή ακόμη για βιοψία είναι αδύνατη ή δεν χρειάζεται.
Σε αριθμό ασθενών επιβάλλονται αποιδηματική αγωγή ή αντιεπιληπτικά φάρμακα για αντιμετώπιση και πρόληψη σπασμών. Η βασική ¨πράξη της σκέψης¨  αυτό που λέμε λογισμος λογισμοι.Μπορεί, εν δυναμει, να γινει η θρυαλλίδα που απασφαλιζει Τα ογκογονίδια , που είναι επικρατούντα γονίδια και με μια ¨μετάλλαξη¨ χάνουν τον έλεγχο του πολλαπλασιασμού τους.
Εκτός των γονιδίων, στην εμφάνιση καρκίνου, μεγάλο ρόλο παίζει το ¨περιβάλλον¨.Τα γονίδιά μας, δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε, το περιβάλλον όμως μπορούμε αποφυγή καπνίσματος, ακτινοβολίας, λήψης φαρμάκων χωρίς λόγο κ.α. 

Σα να λέμε θρυαλλίδα για την ογκογεννεση είναι η γκρινια, η μουρμουρα, η κακομοιρια,που μπορει να τροφοδοτεί την ανάπτυξη θανατηφόρων καρκίνων του εγκεφάλου, 
Η επίκουρος καθηγήτρια νευρολογίας Στην Ιατρική σχολη  του Στάνφορντ , Michelle Monje, επισημαινει πως αυτό σημαίνει ότι ότι η λειτουργία του εγκεφάλου.

σ.σ. οι σκεψεις, η γκρινια, η μιζερια μας είναι η ¨κινητήρια δύναμη¨ αυτών των καρκίνων του εγκεφάλου Σε θεωρητικό επίπεδο, οι γιατροί θα μπορούσαν να επιβραδύνουν την ανάπτυξη αυτών των όγκων, χρησιμοποιώντας ηρεμιστικά που μειώνουν την διανοητικη δραστηριότητα..Πολλοι θα πουν πως κατι τετοιο ισως είναι αντιδεοντολογικο Ισως ναι ισως κι όχι από μας εξαρταται.

Χαιρετε.